Smog, zmiany klimatyczne, zanieczyszczenie środowiska, a z drugiej strony transformacja energetyczna i powszechne wykorzystanie OZE… Jakich decyzji, działań i technologii potrzebujemy, by do połowy wieku uratować środowisko i klimat?
Dominującym paliwem sektora ciepłowniczego w Polsce pozostaje węgiel. Jednak w horyzontach 2030 i 2050 r. branża będzie się zmieniać. Chodzi o jej dostosowanie do wymogów europejskich i zmniejszanie emisji gazów cieplarnianych. Naturalnym kierunkiem takiej transformacji wydaje się początkowo gaz ziemny, a docelowo wodór. Dlaczego?
Będzie to pierwsze centrum danych dostarczające ciepło odpadowe do obszarów mieszkalnych w Amsterdamie. Stolica będzie również pierwszym holenderskim miastem, które zainstaluje centrum danych zdolne do wsparcia ogrzewania miejskiego.
Parlament Europejski we wrześniu 2020 roku zdecydował, że w ciągu najbliższych dwudziestu lat w regionach uzależnionych od węgla, a więc np. w Polsce, inwestycje gazowe mogą być finansowane z Funduszu Sprawiedliwej Transformacji. Tym samym gaz ziemny stał się paliwem pomostowym w transformacji energetycznej.
Najnowszy raport URE „Energetyka cieplna w liczbach 2019” przedstawia obraz rynku na podstawie danych zebranych od ponad 400 koncesjonowanych przedsiębiorstw ciepłowniczych. Wyniki badań pozwalają ocenić stan sektora oraz najważniejsze kierunki zmian zachodzące w ciepłownictwie.
Wyobraź sobie… Miasto, w którym oddychasz czystym powietrzem. Do pracy jeździsz miejskim rowerem lub zeroemisyjnymi autobusami. Na spacer idziesz do zadbanego parku tuż za rogiem. Nie ma alarmów smogowych. Okna otwierasz, kiedy tylko masz na to ochotę.
Kiedy w Polsce zaczyna się sezon grzewczy? To zależy od nas, temperatury na zewnątrz i, gdy mieszkamy w domu wielorodzinnym, zarządcy lub administratora.
Radykalna redukcja udziału węgla w produkcji energii, wzrost OZE we wszystkich sektorach i technologiach, rozwój energetyki rozproszonej, uruchomienie elektrowni jądrowej – to założenia projektu Polityki Energetycznej Polski do 2040 roku.
Do realizacji swoich obowiązków polski sektor ciepłownictwa systemowego jest dobrze przygotowany. Ciągłość i stabilność dostaw ciepła i c.w.u. do mieszkań, szkół, szpitali, a także obiektów przemysłowych i instytucji publicznych jest niezagrożona. Także w czasach pandemii.
Ograniczenie emisji szkodliwych substancji. Poprawa jakości powietrza w naszych miastach. Oszczędzanie surowców w procesie kogeneracji. Takie efekty można osiągnąć dzięki rozbudowie systemów ciepłowniczych w polskich miastach