Kilkaset osób wpatruje się w filigranową brunetkę, która przemawia do nich z estrady. Publiczność słucha z wielką uwagą i żywo reaguje oklaskami na jej słowa. O czym spokojnym głosem opowiada ta kobieta?

W latach 60. popularna była piosenka „Kuba wyspa jak wulkan gorąca”. Tymczasem to nie karaibska wyspa, a północna Islandia należy do najgorętszych wysp na kuli ziemskiej. Powód? 90 proc. ciepła pochodzi tam ze źródeł geotermalnych, a ciepło systemowe dociera niemal do każdego domu.

Opracowanie planów adaptacji do zmian klimatu w miastach powyżej 100 tys. mieszkańców to nowatorski projekt Ministerstwa Środowiska, którego głównym celem jest ocena wrażliwości na zmiany klimatu polskich miast i zaplanowanie działań adaptacyjnych, adekwatnych do zidentyfikowanych zagrożeń.

Coraz bardziej popularne jest zakładanie pasiek w miastach. Zyski są obopólne: pszczoły znajdują w metropoliach dobre warunki do życia, miejska przyroda czerpie korzyści z ciężkiej pracy tych pożytecznych owadów, a ludzie mogą jeść miód, który, wbrew pozorom, nie ma niepożądanych dodatków.

Mogą pachnieć, cieszyć oko, a do tego ogrzewać nasz dom. Mowa o roślinach w przydomowej oranżerii. Dwie nastoletnie uczennice Zespołu Szkół Technicznych i Ogólnokształcących im. K. Gzowskiego w Opolu – Marlena Rudner i Karolina Lasman – opracowały projekt ogrzewania domu ciepłem produkowanym przez rośliny.

Drugą Islandią nie będziemy, ale poziom wykorzystania ciepła geotermalnego w ogólnym bilansie może się u nas znacząco podnieść. Dobrym przykładem wykorzystania geotermii jest Stargard. Tutejsze Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej od kilku lat poza sezonem grzewczym może wyłączyć ciepłownię, a wodę podgrzewa ciepłem z ziemi.

Rocznie z powodu zanieczyszczonego powietrza przedwcześnie umiera 46 tysięcy Polaków. W styczniu 2017 r. zanotowano o 11 tys. więcej przedwczesnych zgonów niż w styczniu 2016 r. Takimi danymi dysponuje Polski Alarm Smogowy. W Europie tylko Bułgarzy oddychają gorszym powietrzem niż Polacy.