Kutno jest położone na obszarze największego rejonu geotermalnego w Polsce – Niżu Polskiego. Studium wykonalności budowy ciepłowni geotermalnej potwierdziło, że na terenie miasta jest możliwe ujęcie wód termalnych o temperaturze około 90°C przy wydajności otworu około 150 m3/h, a ze względu na zakładaną mineralizację (ok. 10 proc. – 120 g/dm3) można mówić o istnieniu solanki geotermalnej.
Proponowane jest wykonanie jednego, z możliwością rozbudowy, dubletu odwiertów; dublet to dwa odwierty geotermalne: produkcyjny (wydobywczy) oraz zatłaczający (chłonny).
Ciepłownia miałaby powstać przy ul. Oporowskiej w sąsiedztwie ECO Kutno, gdzie ma być zlokalizowany odwiert produkcyjny. Odwiert zatłaczający zostanie zbudowany w okolicach ulic Kościuszki i Bitwy pod Kutnem.
Działająca w priorytecie ciepłownia geotermalna wykorzystywałaby absorpcyjne pompy ciepła we współpracy z wymiennikami ciepła, stanowiąc tym samym (oprócz Ciepłowni Miejskiej nr 1 oraz Kogeneracji) bardzo istotne, oparte na energii odnawialnej, źródło ciepła dla kutnowskiego systemu ciepłowniczego. Nakłady inwestycyjne wykonania projektu mogą wynosić od 84 mln zł, w przypadku wykonania zaś dwóch dubletów – około 128 mln zł.
Miasto Kutno reprezentowane przez prezydenta Zbigniewa Burzyńskiego oraz dostawca ciepła systemowego ECO Kutno Sp. z o.o. reprezentowana przez prezesa zarządu – dyrektora spółki Pawła Łuczaka podpisały list intencyjny w sprawie realizacji projektu budowy ciepłowni geotermalnej, a tym samym osiągnięcia przez kutnowski system ciepłowniczy statusu systemu efektywnego energetycznie.
Budowa ciepłowni geotermalnej spowoduje zmniejszenie rocznego zużycia węgla o ponad 60 proc. – z 15 tys. ton (w 2020 roku) do 5,7 tys. ton, a system ciepłowniczy osiągnie poziom 51,5 proc. energii pochodzącej z OZE. W przypadku wykonania dwóch dubletów udział energii z odnawialnych źródeł w całkowitym bilansie ciepła wynosić może do 70 proc., a zużycie węgla spadnie o blisko 82 proc. (do zaledwie 2,6 tys. ton rocznie).