Akumulator ciepła ma kształt walca o wysokości 63 m i średnicy 24 m. Może pomieścić 24 tys. m sześc. wody (tyle jest w ośmiu basenach olimpijskich).

Veolia Energia Poznań dostarcza ciepło do ponad 60 proc. mieszkańców miasta. Pod koniec października br. na terenie elektrociepłowni Karolin został oddany do użytku akumulator ciepła, dzięki któremu poznański system dystrybucji ciepła zyska większą elastyczność, a poprzez zmagazynowanie blisko 4 000 GJ energii obniży się także jego awaryjność. Temperatura wody w akumulatorze ciepła wynosi 98oC.

Nowa inwestycja pozwoli zmniejszyć zużycie węgla w procesie produkcji o 11,5 tys. ton rocznie (to ponad 190 wagonów węgla mniej), a oleju opałowego lekkiego o 310 ton rocznie (ilość wystarczająca do ogrzania ponad 200 energooszczędnych domów o powierzchni 150 m kw.) oraz zredukować emisję dwutlenku węgla do atmosfery o 24 tys. ton rocznie (to jakby posadzić 4 mln dorodnych drzew).  

Nowa inwestycja to nie tylko jeden z kluczowych elementów dekarbonizacji w Poznaniu, ale też ważny wkład w  transformację energetyczną w szerszym wymiarze.

Największe akumulatory w Polsce

  • EC Siekierki o pojemności 30 tys. m sześc.
  • EC Karolin – 24 tys. m sześc.
  • EC w Bielsku-Białej – 20 tys. m sześc.
  • Elektrownia Ostrołęka – 13 tys. m sześc.
  • EC Toruń – 12 tys. m sześc.

– Najważniejszym zobowiązaniem Grupy Veolia w Polsce jest osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 roku. Veolia wdraża plan transformacji ekologicznej, który zakłada zmianę miksu paliwowego i całkowitego odejścia od węgla, a także poprawę efektywności – wyjaśnia Frédéric Faroche, prezes zarządu i dyrektor generalny Grupy Veolia w Polsce. – Efektywność energetyczna jest naszym priorytetem. Dlatego inwestycja w Poznaniu, akumulator ciepła, wpisuje się w naszą strategię. Cieszymy się, że to rozwiązanie będzie służyć mieszkańcom Poznania w poprawie bezpieczeństwa dostaw ciepła.

Akumulator wyrównuje pracę elektrociepłowni w cyklu dobowym, umożliwiając zwiększenie produkcji w kogeneracji. Taki system akumulacji ciepła umożliwia także uniknięcie konieczności użycia urządzeń szczytowych, czyli takich o dużej mocy, które wspomagają wytwarzanie ciepła, kiedy gwałtownie wzrasta na nie zapotrzebowanie.

Inwestycja uzyskała dofinansowanie ze środków UE jako jedno z zadań projektu „Wykorzystanie wysokosprawnej kogeneracji w oparciu o zapotrzebowanie na ciepło użytkowe”, prowadzone w ramach Zintegrowanych Inwestycji Terytorialnych. Całkowity nakład: 41,7 mln zł, dofinansowanie przyznane przez NFOŚiGW – blisko 21 mln zł.